Mowa pogrzebowa – jak mówić o zmarłym?

Mowy pogrzebowe cieszą się coraz większą popularnością. Jak sama nazwa wskazuje, mają na celu pożegnać zmarłą osobę. Są jednak wygłaszane do żywych i pośród nich. W związku z tym można zapytać, po co wygłasza się mowy pożegnalne, jaką funkcję one pełnią oraz jak powinny być ułożone, aby spełniały swoje zadanie. Wreszcie pojawia się inne pytanie: jak należy mówić o zmarłym?

Cel mowy pożegnalnej

Mowa pogrzebowa może pełnić wiele funkcji, np. wspominkową, pochwalną, dziękczynną – te skupiają się na zmarłej osobie. Do innych funkcji należą te, które wpływają na samych odbiorców – to przecież oni wysłuchują mowy. Jaki zatem jest cel mowy pogrzebowej i jak odpowiednio mówić o zmarłym? Czy są pewne zasady dotyczące przywoływania zmarłego, wspomnień o nim i wyrażania uczuć wygłaszającego?

Przede wszystkim, co oczywiste: o zmarłym należy mówić tylko dobrze. W przeciwnym razie odpowiednie jest zrezygnowanie całkowicie z oficjalnych przemówień. Mowa pożegnalna powinna przedstawić w świadomości zgromadzonych postać zmarłego z pozytywnej strony. To zadanie wynika z odpowiedzialności mówiącego o pozostawieniu samych dobrych wspomnień o zmarłym. Co więcej, mówca ma za zadanie dodać żałobnikom otuchy i nadziei po śmierci bliskiej osoby.

Jak mówić o zmarłym?

W niniejszym artykule skupiamy się na jednym fragmencie przemówienia dotyczącym wspominania zmarłego. Pomińmy zatem pozostałe części, takiej jak zwroty do zebranych czy wspieranie słowem żałobników.

W zależności od tego, jaką osobą był zmarły, należy wybrać odpowiednie fragmenty z jego życia i to o nich wspomnieć podczas przemówienia. Warto również zadać sobie pytanie, jaki cel chcemy osiągnąć. Chwalenie zasług zmarłego jest jak najbardziej odpowiednią praktyką.

Mowa pogrzebowa jest o wiele bardziej emocjonalna, jeśli przywołuje szczegółowe sceny, konkretne przypadki czy dokładne słowa. Mówienie o samych ogólnikach i nieuzasadnionych konkretnymi zachowaniami zaletach może uchodzić za przerysowane. Chodzi o to, aby wywołać emocje wśród publiczności i dać poczucie bliskości zmarłego.

Jak nie mówić o zmarłym?

Jeśli przemówienie wygłasza osoba żyjąca w dużej zażyłości ze zmarłym i zna wiele szczegółów z jego życia, należy zachować szczególną ostrożność. Bardzo łatwo przekroczyć pewną granicę. Nie należy mówić publicznie o intymnych wspomnieniach, a także nie należy zdradzać sekretów. Najprościej zastosować test polegający na zadaniu pytania, czy to, co mówię, mogłoby zawstydzić albo oczernić zmarłego.

Zachowanie powyższych wskazówek pozwoli przygotować odpowiednie przemówienie, które zaciekawi, pocieszy, a nie oburzy zebranych gości.